Galaten 5:16-26/6:7-9

Als je aan de mensen op straat zou vragen,waar Pinksteren over gaat,dan zullen velen het antwoord schuldig blijven.

Pinksteren heeft in onze samenleving vooral een recreatieve functie als vakantietijd of als een extra vrije dag. Daar genieten wij als christenen natuurlijk ook van,maar het wezen van Pinksteren is toch iets van een hogere orde :

Gods Geest werd uitgestort,d.w.z. werd ten volle gegeven,zonder terughoudendheid.

Wat dat teweegbracht,kun je lezen in :

Hand. 2

Daar waren in Jeruzalem,in het begin van onze jaartelling,1000-den mensen bijeen,om het Joodse Pinksterfeest te vieren. Een feest,dat de dankbaarheid voor de oogst op het land tot uitdrukking wilde brengen.

Juist dat moment gebruikte God,om de verkondiging van het evangelie een enorme versnelling in de goede richting te geven.

Want door een wonder werden deze naar Israël toegestroomde Joden,die reeds jaren lang in het buitenland hadden vertoefd,toegesproken in hun eigen moedertaal. De discipelen,die deze talen niet hadden geleerd,konden op dat moment,door dat Godswonder,deze vreemde talen toch spreken.

En de mensen werden diep in hun hart getroffen en ontdekten,dat er hier een ingrijpen van God bezig was zich te voltrekken. Wel 3000 Mensen gaven gehoor aan de oproep,om zich te bekeren. De belofte van de Komst van de Heilige Geest werd hier ``voor``vervuld en vanaf toen mocht de nieuw ontstane Gemeente zich verheugen in Zijn

permanente Werking,Nabijheid en Hulp.

De Aanwezigheid van Gods Geest bewerkt een hele andere manier van leven :

De Geest van Jezus bindt samen,de Geest geeft andere prioriteiten,de Geest helpt je in de Dienst van God en de Geest staat je bij in het begrijpen van de Bijbel.

Gods Geest laat een mens zijn werkelijke toestand zien en die is niet rooskleurig. Daarom vragen de toehoorders,nadat Petrus een indringende toespraak had gehouden :

‘Wat moeten wij doen,broeders ?’

Zie : Hand. 2 vers 37

Maar niet alleen bekéért een mens zich door de Werking van de Heilige Geest. Ook lééft een gelovige voluit met- en door diezelfde Werking van de Heilige Geest. En zoals het is bij het aanbod van het Evangelie,waarbij een mens zelf de keus heeft,om er daadwerkelijk op in te gaan,zo is het ook met de Werking van de Geest van Jezus in een christenleven :

Je moet zelf de ruimte gunnen aan Gods Geest,om in je leven te kunnen Werken.

Je wordt niet overmeesterd door de Geest, je komt ook niet in trance door diezelfde Geest zodat je geen controle meer hebt over je eigen geestelijke vermogens. Je bent en blijft er voor 100 % zelf bij.

Daarom roept Paulus de Galaten op,en door hen ook ons,om te ‘wandelen met of door de Geest.’

Gal. 5:16

...Leef volgens de Geest,dan zult U niet toegeven aan Uw zondige begeerte.

Hier is niet sprake van twee op zichzelf staande activiteiten of opdrachten, maar het één is blijkbaar het gevolg,het resultaat van het andere.

Bij zijn intrede is er op deze plaats door de predikant gesproken over het dienen van elkaar naar aanleiding van

 Gal. 5:13.

.....Alleen,misbruik de vrijheid niet als een voorwendsel voor een zondig leven,maar dien elkaar door de Liefde.

Toen kwam ook de ''zondige natuur ter sprake,waarop Paulus in

vs. 16

[ Want de zondige natuur begeert tegen de Geest in en de Geest tegen de zondige natuur in,want ze zijn elkaars' tegenstanders,zodat U juist niet doet,wat U (wel) zou willen doen.]

verder voortborduurt. Er werd toen gezegd en ik herhaal het nu maar weer eens,dat een oudere vertaling het woord ‘vlees’ hiervoor geeft,een term,waarmee Paulus dus de eigen zondige natuur bedoelt,waar niets goeds uit voort kan komen :

Het ''vlees'' plaatst zichzelf op de voorgrond. Het ''vlees'' maakt zichzelf tot middelpunt. Het begeren van het ''vlees'',d.w.z. het vurige verlangen van onze zondige natuur is dus,om jezelf naar voren te dringen,de aandacht op jezelf te richten,maar zelfs ook je eigen ''rechtvaardiging'' tegenover God zien te bewerkstelligen.

We hoeven elkaar echt niet voor de gek te houden,we weten allemaal wel,hoe het begeren van het ''vlees'' zich bij ons manifesteert :

 Als je op het Juliana-plein in de stad Groningen aankomt en je moet voor de stoplichten stoppen,dan zegt je'' vlees'' a.h.w. tegen jou,om op de linkerrijbaan ''illegaal'' voor te gaan sorteren,dus zonder dat het eigenlijk nog kan,want dan kun je d.m.v. snel optrekken gemakkelijker vóór je voorligger op de rechterrijbaan komen,als de lichten op groen springen.

 Als je in een meningsverschil met iemand na een afkoelingsperiode ontdekt,dat er ook wel iets zit in het standpunt van die ander,dan werkt je ''vlees'' je tegen,om dat ook ruiterlijk aan die ander toe te kunnen geven.

Als je bij de kassa staat en je betaalt met € 50,-- maar de caissière betaalt per ongeluk terug tot € 100,-- ,dan fluistert je ''vlees'' je in,om er niets van te zeggen,want je kunt er toch maar mooi beter van worden.

Daar tegenover staat het ‘begeren van de Geest’, d.w.z. het vurige verlangen van de Geest,om Jezus op de voorgrond te plaatsen en de aandacht op Hem te richten,door te uit te``wijken`` voor het kwaad.

En omdat Jezus altijd aandacht voor de medemens had,heeft het begeren van Zijn Geest ook betrekking op het hebben van extra aandacht voor elkaar.

In vs. 13

noemt Paulus dat ‘elkaar dienen’.

Hier valt ook het begrip verdraagzaamheid onder.

 B.v. ,als je moeite hebt met iemands karakter,dat je dan toch het positieve in de ander wilt blijven zien. Het heeft te doen met de wil,om niet in ``je eigen hokje`` te blijven denken,maar met een je in de ander willen verplaatsen.

Het begeren van de Geest heeft heel praktisch b.v. te maken met het naderen van het Juliana-plein en je geduld te bewaren door netjes op de rechter weghelft je beurt af te wachten,als het stoplicht op groen springt.

God wil juist graag,dat wij voldoen aan het begeren van de Geest.

Wat moet je dan daarvoor doen of hoe doe je dat ? Vs. 16 :

‘Leef volgens  de Geest’ of vs. 18 :

‘Laat je leiden door de Geest’ of vs. 25 :

‘Gedraag je volgens de Geest’.

Nou,zult U misschien zeggen,nu hebben we net een beetje duidelijk gemaakt,wat ‘het begeren van het ''vlees'' en het begeren van de Geest’ is en nu komen er alweer zulke merkwaardige uitdrukkingen aan. Wat moet ik daar nu onder verstaan ?

Paulus vergelijkt het één en ander met zaaien.

Ieder mens zaait en brengt daarmee bepaalde prestaties tot stand,of heeft ideeën,die hij/zij wil overdragen.

Ieder mens heeft allerlei kiempjes of kleine plantjes bij zich in zijn/haar zaaidoos. Daar wil hij iets mee doen, nl. zaaien of planten.

Stel,je zaait uit het zaaibakje met het onderwerp :

‘onderlinge relaties’.

Als je dat zaait op de akker van je ''vlees'', dus in de context van :

‘Hoe stel ik mezelf het meest effectief op de voorgrond’,

dan zullen er allerlei lelijke en stekelige planten op gaan groeien.

Één van die planten heet

‘twist’ (5:20).

Je vindt altijd wel iets,om je over op te winden of tegen af te zetten. Het is ( bij een ander ) iets zoeken,wat je negatief kunt beoordelen,om je er zelf tegen ''af te zetten'' en vervolgens daarmee ''meer in aanzien'' te komen.

 Familie van de twist is

 ‘afgunst’. (5:20).

Het niet kunnen verdragen,dat de ander meer lof krijgt,of een mooier huis heeft,of een betere maatschappelijke positie heeft,enz.

Op de akker van je ''vlees'' kan ook een hele taaie plant groeien. Dat is de

 ‘vete’. (5:20).

Een ``rotplant``,die jarenlang het aanzicht van je tuin negatief kan beïnvloeden. De plant kan heel oud worden en heel sterk.

Maar je moet hem dan wel goed _ gebruikt in de kwade zin van het woord _ blijven verzorgen.

Juist,doordat je hem persoonlijk op die negatieve manier zo overvloedig voorziet van voedsel en water,kan de vete blijven voortbestaan.

Van díe vleselijke akker weten we nu genoeg. Ik wil nu eens met U gaan kijken naar het moois,dat er op de akker van de Geest groeit,als ik daar iets uit mijn zaaibakje van de ‘onderlinge relaties’ over uitzaai.

Daar begint dan een plant te groeien,die

‘lankmoedigheid’

blijkt te heten. (5:22).

Een hele mooie plant,die in de volksmond ook wel

‘geduld’

genoemd wordt.

Het heeft de betekenis van het wachten op de ander,om hem of haar ruimschoots te tijd te gunnen en daardoor de mogelijkheid te geven,om iets goeds te doen. Dus niet direct afkeuren,als het meteen niet goed gaat.

Op die akker van de Geest kun je ook de planten

‘trouw’ of ‘vriendelijkheid’

vinden.

Wat minder gangbare planten in de ''Eindtijd'',waarin wij nu leven.

Waar vind je ze nog ?

Je kunt in hun schaduw zo heerlijk uitrusten en daarna weer moed vatten,

om op De Goede Weg door te blijven gaan.

Er zijn ook nog andere zaaibakjes. Er is b.v. ook één,die

‘genieten of plezier’

heet.

Als er uit deze zaaibak gezaaid wordt op de akker van het ''vlees''

,zie ik weldra allerlei gevaarlijke planten opkomen :

‘Hoererij’,of ‘onreinheid’,of ‘losbandigheid’.

Het zijn een soort vleesetende planten. Ze lijken van buiten heel mooi,maar als je,

waarme ik uiteindelijk de eeuwige  VERLORENHEID zal oogsten,

of wil ik voortaan het Eeuwige LEVEN in mijn levensschuur binnenhalen

door toch maar mijn akker van de Geest te gaan bewerken. 

 Eigenlijk is de keus niet zo moeilijk. 

Je zou daarom de akker van je ''vlees'' wel helemaal willen omheinen,

de toegangspoort vergrendelen en het braak willen laten liggen,

om voortaan alleen de akker van de Geest te kunnen omspitten en te verzorgen.

Maar dat lukt je helaas  in deze wereld niet helemaal.

Paulus spoort ons daartoe wel aan :

‘Wandel(oudere vertaling) door de Geest’(5:16),‘Laat je leiden door de Geest’ (5:18),

‘Leef door de Geest en gedraag je volgens de Geest’ (5:25).

Wandel met de Geest van God,die je is gegeven.

Leef in het besef,dat de Heer bij je is en dien Hem alleen.

Geef geen ruimte aan de voeding,die van de akker van je ''vlees'' komt.

Dat brengt alleen maar de werken van het ''vlees'' voort,

die afzonderlijk met 15 negatieve bewoordingen benoemd worden in

GALATEN 5:19,20 en21a.

De uitingen van een zondig leven zijn bekend,zoals :

Ontucht,onreinheid,losbandigheid,afgodendienst,

toverij,vijandschap,twist,afgunst,woede,intriges,ruzies,

partijdigheid,jaloersheden,drinkgelagen,orgiën en dergelijke dingen meer.

Vrucht van die Geest dien je God.

Let op,wat er staat !

 Het zijn de ‘werken’ (m.v.) van het vlees en de ‘Vrucht’ (e.v.) van de Geest.

 De werken van het vlees zijn afzonderlijke voortbrengsels :

Het éne heb je wel,terwijl je het andere nooit hebt gehad.

Je kunt afgunstig van aard zijn,terwijl je in je hele leven nog nooit dronken bent geweest.

Maar de Vrucht van de Geest is eenvormig.

 Het zijn geen afzonderlijke vruchten,

maar alles is verbonden met elkaar.

 Je kunt de onderdelen van buitenaf niet uitzoeken,zo in de trant van :

Dat lijkt me wel wat,of dat kan ik beslist niet.

Nee,het komt van binnenuit en het geheel hoort bij elkaar.

Het is een Vrucht met 9 pitten :

En dus beslist geen karbonkel,met 9 steenpuisten er in,

op je lichaam,zoals iemand eens dwaas opmerkte.

Het is niet zo,als met de gaven van de Geest,

waarbij je de éne gave wel hebt en andere gaven niet.

 De vrucht van de Geest is één geheel en ieder serieuze Christen

 zal dus alle aspecten,die hier worden genoemd, kunnen laten zien.

Tot slot :

Wandelen door de Geest,je laten leiden door de Geest,leven door de Geest.

Deze woorden stralen :

een ontspannenheid uit,rust,kalmte,een ''maak je niet dik''-filosofie.

‘Wandelen’ doe je op je gemak,in alle rust.

 Je mag in je eigen tempo lopen en Jezus loopt met je mee,

want immers Zijn Geest loopt met je mee.

Geen looppas dus,

je jaagt je er niet bij in het zweet.

Ook is er geen verplichte kledij nodig,

zoals b.v. behorend bij een bepaalde streekgewoonte,

dat je 's zondags alleen een zwart pak of dito japon aan mag hebben.

Begrijp je iets uit de Bijbel niet,terwijl het voor een ander gesneden koek lijkt ?

''Maak je niet dik,dun is de mode''.

In het wandelen loopt Gods Geest immers persoonlijk met jou mee en dat gelukkig in je eigen tempo.

Het is dus nooit zo,

dat Gods Geest eerst met iemand anders oploopt en jou ertoe wil brengen,

om ook in dát tempo te gaan lopen.

Bij het wandelen ontspint zich ook vaak een gesprek.

 Dat wordt niet afgedwongen,maar dat komt vanzelf.

In de wandeling met de Geest komt  a.h.w. automatisch een gesprek met God op gang.

Niet altijd in woorden,maar met name ook in de vorm van dankbare gedachten

 en warme gevoelens richting Jezus Christus en tegen elkaar

Bij het wandelen moet je je geen zorgen maken over het volgen van de goede levensrichting,

want de Geest geeft je voortdurend Leiding.

Als er in de verte een tweesprong opdoemt,

dan zou je,al wandelende,

je toch zorgen kunnen maken bij je afwegingen van het naar links of rechts moeten gaan.

Je ontspannenheid gaat dan echter weg,je hebt wellicht dan ook geen genoeg aandacht meer voor elkaar.

Je loopt nog wel met elkaar op,

maar je echte betrokkenheid is weg,

want je maakt je zorgen over,welke weg je straks moet nemen.

 Dan kan de Geest je niet meer Leiden,

maar ben je zelf,gezien vanuit het gezichtspunt van het ''vlees'',

bezig een bepaalde oplossing te zoeken.

Laat je toch maar liever altijd leiden door de Geest.

Op het moment,dat je op de T-kruising bent gearriveerd,

staat er immers wel een wegwijzer,die de juiste richting aangeeft.

Zie daarvoor :

Want de Geest werkt met name door de wegwijzer,

die de Bijbel voor ons wil zijn,

die daardoor de juiste richting geeft aan ons leven,of soms ook ''rol'' je vanzelf ergens in,wat op den duur een'' project van _  of voor God'' blijkt te zijn.

Leiding van de Geest is dan ook niet,

dat je vooraf weet,wat je moet doen of welke weg je moet inslaan :

Het is achteraf ontdekken,

dat je met de Geest van Jezus van begin tot eind

 een goede wandeling door het leven hebt gemaakt

 en dat je door Hem tot nu toe inderdaad bent geleid.

Wandelen door de Geest is ook,

dat je,wat je in de wereld ook tegenkomt,

dat gelukkig kunt beoordelen vanuit het perspectief van God zelf :

Dat is pas echt zaaien,maaien en oogsten op de akker van de Geest.

Het ‘niet voldoen aan het begeren van het vlees’ is blijkbaar geen opdracht,

geen strijd,die je moet leveren,maar meer een belofte :

‘Wandel door de Geest en dan zul je beslist niet voldoen aan het begeren van het ''vlees''.

Geef de Geest voldoende de ruimte,

geef aan God royaal de gelegenheid,

om in je verdere leven Zijn weldadige Invloed te laten gelden

 en deze belofte zal ruimschoots je deel worden.

Uit : PETERS` BIJBEL-TEKSTEN

p.feddema@online.nl